ازن در ابتدا در سال 1940 در ایالات متحده آمریکا به منظور گندزدایی آب در فرآیند تصفیه آب مورد استفاده قرار گرفت.

استفاده از ازن در گیاهان اصلی آب آشامیدنی ممکن است نقش های مختلفی ایفا کند.

ازن می تواند طیف وسیعی از مشکلات آب را درمان کند، از جمله:
باکتری ها از جمله باکتری های آهن
فلزات سنگین مانند آهن و منگنز
آلاینده های آلی مانند تانن و جلبک
میکروب هایی مانند کریپتوسپوریدیوم ژیاردیا و آمیب و غیره همه ویروس های شناخته شده هستند
اکسیژن مورد نیاز بیولوژیکی (bod) و اکسیژن مورد نیاز شیمیایی (cod)

ازن رویای تولیدکنندگان نوشیدنی است.
ازن به دلیل حالت اکسیداسیون بالا نسبت به سایر روش های ضد عفونی برتری دارد.
ازن امکان کاهش هزینه های عملیاتی و کاهش هزینه های شیمیایی کلی را فراهم می کند.
ازن معمولاً با محصولات جانبی مرتبط نیست و به طور طبیعی به اکسیژن باز می گردد، بنابراین پس از استفاده از آن هیچ مزه یا بویی ایجاد نمی شود.
ازن در محل تولید می شود.
انجمن بین المللی آب بطری شده (ibwa) سطح ازن باقیمانده 0.2 تا 0.4 ppm را پیشنهاد می کند.

چرا از ازن استفاده کنیم؟  
چه اکسید کننده ای می تواند باکتری ها را از بین ببرد و طعم و بوی نامطلوبی را به همراه نداشته باشد، آزمایش شود و تأیید شود که در هنگام مصرف وجود دارد و هیچ باقیمانده ای ندارد؟
فیلتراسیون/تخریب

ازن به عنوان یک فناوری تصفیه سریع و موثر، اکنون در انواع برنامه های تصفیه آب آشامیدنی استفاده می شود.