Ozon werd in 1940 voor het eerst in de Verenigde Staten gebruikt in wijting voor waterdesinfectie in het waterzuiveringsproces.

Het gebruik van ozon in grote drinkwaterinstallaties kan verschillende rollen spelen.

ozon kan een groot spectrum aan waterproblemen behandelen, waaronder:
bacteriën, waaronder ijzerbacteriën
zware metalen zoals ijzer en mangaan
organische verontreinigingen zoals tannine en algen
microben zoals cryptosporidium giardia en amoeben enz., allemaal bekende virussen
biologisch zuurstofverbruik (bod) en chemisch zuurstofverbruik (kabeljauw)

ozon is de droom van elke drankbottelaar.
ozon is superieur aan elke andere desinfectiemethode vanwege zijn hoge oxidatietoestand.
ozon zorgt voor lagere bedrijfskosten en verlaagt de totale chemische kosten.
Ozon wordt doorgaans niet geassocieerd met bijproducten en verandert op natuurlijke wijze in zuurstof, zodat er na gebruik geen smaak of geur ontstaat.
Ozon wordt ter plaatse gegenereerd.
de internationale vereniging voor flessenwater (ibwa) suggereert een resterend ozonniveau van 0,2 tot 0,4 ppm.

waarom ozon gebruiken?  
Welk oxidatiemiddel kan bacteriën doden en geen nadelige smaak of geur veroorzaken? Wordt getest en geverifieerd dat het aanwezig is en geen resten achterlaat als het wordt geconsumeerd?
filtratie/vernietiging.

als een snelwerkende en effectieve behandelingstechnologie wordt ozon nu gebruikt in een verscheidenheid aan toepassingen voor de behandeling van drinkwater.